Helmut Kohl jako polityk i przywódca budził wiele kontrowersji oraz skrajnych emocji nie tylko w swoim kraju, ale i na świecie. „Dwa razy pokonaliśmy Niemców! A teraz oni znowu tu są!” – mówiła Margaret Thatcher. „Był on szczęśliwym trafem dla nas Niemców” – konkludowała z kolei Angela Merkel. Niezależnie jednak od ocen opinii publicznej niewątpliwą zasługą Kohla było wzmocnienie państwa oraz otwarcie go na środowisko międzynarodowe, co kontynuuje dziś w swej polityce Angela Merkel. To „wieczny kanclerz”, jak określano Kohla, zapoczątkował nową, przywódczą rolę RFN w Europie i na świecie, mając jednakże w pamięci słowa Konrada Adenauera: „My, Niemcy, byliśmy przez pięćdziesiąt lat oszustami Europy, teraz przez kolejne pięćdziesiąt lat musimy (…) być pokorni”.
Prezentowane w niniejszej publikacji badania mają charakter politologicznej analizy przywództwa (z uwzględnieniem ujęć interdyscyplinarnych), ale z całą pewnością nie stanowią ani politycznej biografii Helmuta Kohla, ani też kalendarium jego partyjnej kariery. Nie jest to także analiza procesów decyzyjnych kanclerza, choć pewne jej wątki, ze względu na zastosowane podejście badawcze, można w książce odnaleźć. Praca ta ma przede wszystkim za zadanie odpowiedzieć na pytania, jak i w jakim zakresie szereg różnych czynników i uwarunkowań, wewnętrznych, zewnętrznych, tych zależnych i niezależnych od niemieckiego kanclerza, wpłynęło na styl, charakter i rodzaj jego przywództwa. Czy wielkość Helmuta Kohla, jak ocenia go dzisiaj historia, wynikała ze zwykłego szczęścia, „łaski późnych narodzin” (Gnade der späten Geburt ), jak sam miał zwyczaj mówić, czy był to też efekt wytrwałej i wytężonej pracy całego życia?
